muziekkoffer

Voor het muzische vak muziek hebben we een muziekkoffer moeten samenstellen. Ik vond dit een hele goede opdracht omdat je die instrumenten voor elke stage kan gebruiken.
Tijdens verschillende muzikale momenten in mijn stage heb ik de koffer met muziekinstrumenten bovengehaald en toen de kleuters waren direct heel enthousiast. De instrumenten zijn grotendeels met kosteloos materiaal gemaakt die ik in de loop van het eerste semester verzameld heb. Ook een groot voordeel aan zelfgemaakt instrumenten is dat ze op kindermaat gemaakt zijn. De kleuters kunnen de instrument goed vasthouden, dus ook goed bespelen.

De muziekkoffer is heel leuk om te gebruiken tijdens een geleide . Een andere manier om de koffer te gebruiken is tijdens vrij kleuterinitiatief. De kleuters mogen dan vrij de muziekinstrumenten onderzoeken en uittesten, ze vinden dat heel leuk.

zelf weerinstrumenten maken

Bron: www.webquests.nl/matrix/.../maak%20een%20windwijzer.doc


Voor het vak WERO moesten we een weerkoffer in elkaar steken. Eén van de bijhorende opdrachten was zelf meetinstrumenten voor het weer maken. Ik vond dit geen makkelijke opdracht en ben op zoek gegaan naar informatie in de bibliotheek en op internet. Op het internet heb ik een heel leuke windmeter gevonden die je zelf kan maken. Heel eenvoudig en bruikbaar in elke kleuterklas.

Je hebt nodig:karton, lijm, een aarden bloempot, een liniaal, een potlood, een viltstift, twee rietjes, een satéstokje, een schaar, boetseerklei en papier.

Een windmeter maak je zo:

1. Knip een driehoek uit het karton. Knip de top van de driehoek eraf.

2. Knip inkepingen in een rietje. Duw de top van de driehoek in de gleufjes aan de ene kant en het overblijvende gedeelte in die aan de andere kant.

3. Duw de punt van het satéstokje door het midden van het rietje.


4. Teken twee lijnen op het papier, van hoek naar hoek. Zet de bloempot op het papier. Trek een lijn rond de buitenkant en rond het gaatje binnenin.

5. Knip de grote en de kleine cirkel uit. Plak de cirkel aan de buitenkant tegen de bodem van de bloempot.


6. Zet het andere rietje in het gaatje in de pot en zet het vast met boetseerklei. Steek het satéstokje erin met de pijl erop. Dit is je windwijzer.

stage "gewoon Fien"

Het prentenboek ‘Gewoon Fien (Sanne te Loo)’ was het belangstellingscentrum waar we rond werkten. Het verhaal gaat over Fien, een meisje dat graag bijzonder wil zijn. Het is een heel leuk boek en een interessant vertrekpunt om een stage voor te bereiden.
Tijdens de stage hebben we het boek van dichtbij bekeken en ingegaan op enkele prenten uit het boek. De koningin op bezoek, op zoek gaan op zolder en een hoed maken…De kleuters vonden de hoeden maken met papier marché heel leuk. Ze hebben zich helemaal kunnen uitleven en ik moet eerlijk toegeven dat enkele hoeden pareltjes waren! Ook de spiegels die de kleuters zelf hebben gemaakt waren heel kleurrijk en origineel. We hebben ze dan ook onmiddellijk opgehangen aan de muur.
Het was een heel leuke en leerrijke tijd. Ik verlang al om terug aan de slag te gaan om de volgende stage voor te bereiden!

verteltas

Voor het vak Nederlands hebben we de opdracht gekregen om zelf een verteltas samen te stellen. We hadden in de lessen Nederlands al gewerkt rond de verteltas, dus we wisten wat er van ons verwacht werd. De verteltas is een manier om te werken aan taalontwikkeling , de kleuters leren een nieuwe manier van interactief lezen kennen. Ook worden de ouders betrokken bij de verteltas en dat stimuleert dan weer de ouderbetrokkenheid.

Het eerste waar ik lang over heb nagedacht was over het thema van de verteltas. Ik wou een thema hebben die een uitdaging was, en dat niet iedereen aan zou gedacht hebben. Uiteindelijk heb ik dan gekozen van het thema voertuigen. Het is dit thema geworden omdat ik vind dat je er veel mee kan doen, en het leuk kan zijn om mee te werken voor zowel jongens als meisjes. Doordat ik dit thema koos heb ik heel veel boeken gevonden die heel leuk waren, en passend om in de verteltas te stoppen. Er waren zelf zoveel boeken dat ik een selectie heb moeten maken uit degene die het meest boeiend waren. Het leukste boek in de verteltas, vind ik, is het boek “ Mevrouw Hermitage wegpiraat”. Je kan er heel veel mee doen, zowel thuis als in de kleuterklas. Volgens mij past dit boekje het best als je werkt rond taalverrijking.

Hieronder kan je de link vinden naar de site die meer uitleg heeft over de verteltas en de manier van werken met een verteltas.

http://www.verteltas.nl/

bron:Bron: http://www.archief.pluizuit.be/031021/Mevrou2

Rituelenkoffer

Voor het vak godsdienst kregen we de opdracht om een rituelenkoffer samen te stellen die je kan gebruiken bij godsdienstmomenten in de kleuterklas. In het begin had ik geen idee hoe ik daar moest aan beginnen. Ik heb wat opzoekwerk gedaan op het internet en in de bibliotheek van Zwevegem, en langzamerhand kreeg ik toch enkele leuke ideeën die ik kon gebruiken in mijn rituelenkoffer. Ik heb voor elke kleuter een doosje gezocht en daarin heb ik enkele voorwerpen gestoken. Een kei: de kleuters kunnen dan tegen elkaar zeggen dat ze een kei zijn in bijvoorbeeld knippen, lopen of schilderen. Ook heb ik in het doosje een pluim gestoken, die kunnen ze geven aan een kleuter die iets goeds heeft gedaan voor een ander. De doosjes staan op een centrale plaats in de onthaalhoek en kunnen makkelijk bij de hand genomen worden. Ook heb ik een leuk systeem bedacht om elke keer op een leuke manier een gebed aan bod te laten komen. Ik heb heel leuke en bruikbare gebeden gevonden in de kinderbijbel “Even stil”. Na verloop van tijd zat mijn rituelenkoffer al goed vol met allemaal bruikbare spulletjes voor bij een godsdienstmoment. Eerlijk gezegd ben ik heel trots op mijn rituelenkoffer omdat ik er veel tijd heb ingestoken in opzoekwerk en het maken van de rituelenkoffer. Ik zal deze koffer heel goed bijhouden, want ik ben zeker dat het nog goed van pas zal komen!

Laat die duif niet achter het stuur!

Tijdens één van de vele zoektochten in de bibliotheek naar leuke prentenboeken, heb ik een heel leuk boekje leren kennen. Toen ik het voor het eerst zag sprak de titel van het boekje mij erg aan. “Laat die duif niet achter het stuur”. Ik had direct zin om het boekje te lezen. Het boek gaat over een duif die heel graag met de bus zou rijden, maar hij mag niet van de buschauffeur. De duif probeert er alles aan te doen om toch met de bus te rijden…Zou het de duif uiteindelijk lukken?

Dit boekje is zeker een aanrader voor zowel jong en oud. De duif heeft ook een site in Amerika, en staat vol met leuke spelletjes, kleurplaten en tekeningen. De site is zeker de moeite waard om een kijkje te nemen en misschien de duif wat beter te leren kennen. De duif heeft ook een aantal vrienden die je kan leren kennen op de site, zoals Elephant and Piggie, Leonardo en Knuffle Bunny. Mo Willens, de auteur en illustrator heeft de boekjes in het Engels geschreven, en jammer genoeg zijn er maar twee boekjes vertaald naar het Nederlands. Het ene boek heet “ laat die duif niet achter het stuur” en “Stuur die duif op tijd naar bed”.

http://www.pigeonpresents.com/

muzisch project

Voor het vak ‘muzische grondhouding’ kregen we de opdracht om in groepjes van 5 te brainstormen om een goed idee te vinden voor een kleine voorstelling. Door vele brainstormtechnieken kwamen we bij het woord “suikerspinkapsel”. We vonden het een heel leuk woord waar veel potentieel in zat. We begonnen na te denken en kregen het idee om een echt suikerspinkapsel na te maken. Toen de groepen verdeeld werden kregen we te horen dat wij moesten optreden in het Ontmoetingscentrum van Tielt. Onze doelgroep was de actieve vijftigplusser. Daardoor hebben we ons concept een beetje moeten aanpassen zodat het zeker zou aanslaan bij onze doelgroep. Na wat nadenken hadden we het idee ”Het kapsalon door de jaren heen”. Ons suikerspinkapsel zou dan het kapsel van de toekomst worden.
Het verhaal in de voorstelling ging als volgt: twee vrouwen wandelen samen door de straten. Ze vertellen elkaar dat ze helemaal niet blij zijn met hun kapsel en dat ze graag iets nieuws willen. Ze gaan naar hun vaste kapster om raad. Hier hadden we het podium omgebouwd tot een kapsalon uit de jaren 60 met allerlei accessoires vanuit die tijd zoals posters, haardrogers, wasbakken. De 2 vrouwen komen toe in het oude kapsalon en vertellen hun probleem. De oude kapster zegt dat ze hen niet kan helpen en verwijst ze naar een ander kapsalon in de buurt. Daar aangekomen doe de 2 vrouwen hun verhaal en vragen of aan de kapsterof kan helpen. De vrouw toont een paar kapselboeken en vraagt of ze iets zien wat ze leuk vinden. Hier hebben we met fotoshop foto’s van onszelf bewerkt en andere kapsels opgezet. Er zaten een paar hilarische foto’s tussen. We hebben die foto’s vergroot geprojecteerd zodat alle toeschouwers mee konden kijken in “het kapsel”boek. De vrouwen vonden de kapsels maar niets en vroegen aan de kapster wat ze nu moesten doen. De kapster vertelt dat er in het dorp een nieuw kapsalon is, maar dat het ultramodern is. De 2 vrouwen worden nieuwsgierig en gaan een kijkje nemen. Daar aangekomen zien ze een ultramodern kapsalon. Ze gaan binnen en doen terug hun verhaal. De moderne kapster vertelt hen over het suikerspinkapel. De 2 vrouwen zijn eigenlijk een beetje geïnteresseerd en wagen het erop. Na vele uren werk is hun kapsel af en zijn ze heel blij. Ze hebben hun kapsel gevonden!
Het was een hele leuke ervaring om met samen met de rest van de groep mee te doen aan deze voorstelling.

verhaal voorlezen in de basisschool

Op 26 oktober 2009 heb ik een verhaaltje voorgelezen in het eerste leerjaar en het 4de leerjaar van de basisschool “De Windroos” in Zwevegem. We hadden de opdracht een leuk boek te zoeken dat we zowel in het eerste als in het vierde leerjaar kunnen voorlezen. Het was een hele uitdaging om je verhaal aan te passen aan de leeftijd. Ik heb dat vooral gedaan door mijn inleiding aan te passen aan de leefwereld van de kinderen. In het eerste leerjaar heb ik mijn verhaal op een hele andere manier aangebracht dan in het vierde leerjaar. Ik heb het boek “Sjakie en de chocolade fabriek” gekozen. Ik vond dat boek zelf heel mooi toen ik nog klein was en vond het een uitdaging om het voor de klas te brengen. Als inleiding in het eerste leerjaar heb ik de personages van het boek voorgesteld aan de hand van foto’s en voorwerpen. De kinderen vonden het heel leuk. Na het vertellen van het verhaal heb ik de kinderen zelf een nieuw soort snoep laten uitvinden. Ze kregen een blaadje en moesten daarop hun uitgevonden snoep tekenen. Nadat iedereen klaar was, mochten de kinderen elk vertellen wat ze hadden getekend. Er kwamen heel leuke ideeën uit de bus, kauwgom die nooit smaak verliest, een snoeplimonade,...Als inleiding in het vierde leerjaar heb ik ook de personages van in het boek voorgesteld maar op een iets andere manier. De leerlingen stelden vragen over de personages. Na het verhaal heb ik de kinderen tekeningen gegeven die het verloop van het verhaal tonen en die moesten ze dan in de juiste volgorde hangen. Toen dat al aardig lukte, mocht er iemand proberen om het verhaal zelf kort na te vertellen aan de hand van de tekeningen. Ik was heel nerveus toen ik voor de klas moest staan, maar ik vond het heel leuk!

Stage: BC de sint

Van 30 november tot 2 december heb ik voor het eerst stage gelopen in een kleuterklas. Mijn stage heb ik gedaan in het 2de kleuterklasje van de Heilige Familieschool te Tielt. Het was een heel leuke ervaring. Mijn mentor, de juf van het 2de kleuterklasje was heel vriendelijk en ik heb veel geleerd van haar. Ik zat samen met nog een jongen, Xan, in dat klasje. Het was een hele leuke samenwerking, we hebben heel goed op elkaar ingespeeld en de samenwerking verliep vlot. De eerste dag heeft Xan het ochtend- en middagonthaal overgenomen en de woensdag heb ik het ochtend- en middaghaal overgenomen. De maandag hebben we samen in de voormiddag een bewegingsmoment gegeven aan de kleuters. De kleuters kregen allerlei materaal aangeboden en mochten naar hartenlust met dat materiaal spelen. De kleuters vonden het heel leuk. In de namiddag zijn we begonnen met het inleiden van een beeldactiviteit door een verhaaltje voor te lezen. Samen met Xan heb ik dat verhaaltje heel expressief voorgelezen. Als beeldactiviteit mochten de kleuters een schoen bestempelen met allerlei origineel stempelmateriaal. De kleuters vonden het heel leuk dat ze mochten experimenteren met verschillende materialen en kleuren. Toen alle kleuters klaar waren met het maken van hun schoen tegen dinsdagavond, hebben we samen met de kleuters hun schoen gezet aan een zelfgemaakte schoorsteen, samen met een brief dat ze zelfgemaakt hadden. Ook het paard van Sinterklaas werd niet vergeten en kreeg een wortel, wat suikertjes en wat water. De volgende dag werden we aangenaam verrast door een mooi gevulde schoen. De kleuters waren heel blij. Ik heb een hele leuke tijd gehad op stage. Het was een heel leerrijke periode die mij zeker warm heeft gemaakt om verder te doen in deze richting!

muzisch project: cultuurproef

Voor het vak ‘muzisch project’ moesten we een cultuurproef doen. De bedoeling was dat we een museum, een theatervoorstelling of een tentoonstelling bezochten en daarvan een verslag maakten. Ik ben naar het muziekinstrumentenmuseum in Brussel geweest. Het eerste wat mij opviel toen ik voor het gebouw van het muziekinstrumentenmuseum stond, is dat het een prachtig gebouwis. Het heet ‘Old England’, en is gebouwd in Art Nouveau-stijl Eenmaal binnen, wordt je meegenomen op een muzikale wereldreis. Aan de incheckbalie krijg je een koptelefoon die je kunt gebruiken tijdens je wandeling door de verschillende zalen. De zalen zijn voorzien van een infrarood systeem, en als je met de koptelefoon op de juiste plaats voor een vitrine staan hoor je het geluid van het instrument in de vitrine. Het is een heel interessante manier om muziekinstrumenten te ontdekken. Op het moment dat ik naar het museum ben geweest, waren er 4 zalen beschikbaar. De eerste zaal die we doorlopen hebben was een zaal die verschillende thema’s aanbracht, bv: oude Egypte,…. In de tweede zaal stonden de snaar- en klavierinstrumenten. Hier heb ik mijn ogen uit gekeken naar de harpen en hoe een piano er vanbinnen uitziet. Ook de orgels waren interessant om te zien. In de derde zaal waren de traditionele instrumenten aan de beurt. Wat mij hier opviel in deze zaal is dat er zo veel instrumenten zijn die behoren tot een cultuur, een stam, levenswijze. De Afrikaanse spleettrommen waren heel indrukwekkend. De laatste zaal is meer de doe-zaal. In deze zaal kan je experimenteren met een paar instrumenten zoals een doorzichtige piano. Hier kan je ook mechanische, elektrische en elektronische instrumenten vinden. Nadat je alle zalen doorlopen hebt kan je de Art Nouveau lift nemen naar de bovenste verdieping waar zich een restaurant bevindt. Daar kan je genieten van het fantastische uitzicht over Brussel met een lekkere kop koffie. Het is een heel leuk museum om eens te bezoeken, het is duidelijk en alles wordt heel goed uitgelegd in het Frans en Nederlands naast het betreffende instrument.

voor de mensen die wat meer willen weten over het museum: http://www.mim.be

fantasiemasker

Een volgende opdracht in de lessen ‘beeld’ was het maken van een fantasiemasker van papier maché. We moesten een opgeblazen ballon helemaal beplakken met stroken krantenpapier. Na het beplakken van de ballon met 4 à 5 lagen moest de ballon een weekje drogen. De week daarop moesten we de ballon omvormen tot een masker door de ballon vorm te geven met stukken karton en ander kosteloos materiaal. Mijn ballon kreeg algauw een grote bek en grote oren en begon meer en meer te lijken op een eend. Toen de vorm helemaal af was begon ik met schilderen van mijn fantasie eend. Ik heb de grondlaag in het zwart geschilderd en de ogen, oren en bek heb ik in felle kleuren geschilderd. De hanenkam heb ik bekleed met roze nepbont om de eend een soort punklook te geven. Mijn inspiratie heb ik gehaald van een foto die ik gevonden heb op het internet. Na dit alles heb ik de eend een oorring geven zodat de punkeend helmaal af was. Ik ben blij met het resultaat, ik vind mijn fantasie punkeend geslaagd.

verhalenkoffer

De eerste les ‘beeld’ was een heel spannende les voor mij. Ik was heel nieuwsgierig naar de eerste opdacht van het eerste semester. Toen de lector vertelde dat we op zoek moesten naar een oude reiskoffer om er een verhalenkoffer van te maken, was ik direct heel enthousiast. Ik heb oude zolders beklommen en vele 2de handswinkeltjes afgeschuimd om de perfecte koffer te vinden. Uiteindelijk ben ik de perfecte koffer tegengekomen op de zolder van een buurvrouw. Toen ik mijn koffer had, ben ik op zoek gegaan naar een leuke tekening om op de koffer te schilderen. Dat was geen makkelijke opdracht. Ik heb dan ook veel tijd doorgebracht in de lokale bibliotheek tussen de kinderboeken. Uiteindelijk had ik het perfecte kinderboek gevonden: “Louis de kameleon”. Louis de kameleon vindt zichzelf lelijk. Hij trekt de wereld in, op zoek naar een kleur die bij hem past. Hij houdt van het bruin van de konijnen, het groen van de kikker, het oranje van de goudvis, het roze van het biggetje... Maar welke kleur is de allermooiste? Ik vind het hele mooie tekeningen en heel kleurrijk. Ik vind het ook leuk dat ik een verhaal kan vertellen over de tekeningen op mijn koffer. Het is een leuk verhaal dat je kunt gebruiken in de klas bij een kringmoment of een godsdienstmoment. Het was een heel leuke opdracht, waar ik heel veel van heb geleerd. Ik ben zelf op zoek naar nog oude reiskoffers, die ik dan later kan gebruiken in de kleuterklas. Ik ben alvast blij met het resultaat van mijn eerste verhalenkoffer.

Voor meer informatie over het boek" louis de kameleon":http://www.brigitteminne.be/